Ülkemiz, birçok meyve türünün yetiştirildiği gibi, vişnenin de anavatanıdır. Türkiye'nin hemen hemen tüm bölgelerinde vişne yetiştiriciliği yapılmakta olup, üretilen vişne; meyve suyu, reçel ve dondurma olarak tüketilmektedir. Vişne bahçelerinde yetişen vişne ağaçları, ılıman iklimlerde çok iyi yetişmesine rağmen, diğer meyvelere oranla soğuk ve sıcaklara dayanıklı olup iklim değişikliklerine kolayca adapte olmaktadır.

Vişne bahçesi kurarken, yetiştirici öncelikle bahçe toprağının analizini ziraat mühendisleri tarafından test ettirerek vişne için toprak yapısının uygun olup olmadığını belirlemelidir. Vişne ağacı dikilirken yer ve yön iyi tespit edilmeli, doğal drenajı iyi olan bölgelerde kuzey rüzgârlarına kapalı olan yerlere dikim tercih edilmelidir.

Toprak analizi yapıldıktan sonra, toprak yapısına ve iklim koşullarına uygun anaç vişne ağaç türleri seçilmelidir. Örnek olarak, kurak ve kireçli topraklarda idris anacı tercih edilirken; verimli, rutubetli, derin ve drenajı iyi olan taban arazilerde yabani kiraz tercih edilmelidir. Bunun temel nedeni, doğal toprak yapısı ve bitki örtüsünden kaynaklı olarak vişne ağacından daha fazla verim elde edilmesini sağlamaktır. Üreticiler, vişne bahçelerini yetiştirirken maddi anlamda ciddi bir gelir elde etme amacı güttüğünden, vişne bahçelerinin kurulumunda profesyonel çiftçilik yapılması gerekmektedir.

Vişne çeşitlerinde döllenme sorunu olmadığından, tek çeşit ile bahçe tesis edilebilmektedir. Ancak ikinci bir çeşidin kullanılması halinde vişne bahçesindeki verimi artırdığı ziraat uzmanları tarafından sıklıkla dile getirilmiştir. Ziraat enstitülerinde yapılan çalışmalar sonucunda, toprak yapısına göre vişne ağacı türleri ve vişne tipleri önerilmektedir.

Vişne bahçesi düzenlemesi yapacak kişi, dikim sıklığına dikkat etmelidir. Vişne ağacı dikimi, kesinlikle dikim tahtası kullanılarak gerçekleştirilmelidir. Dikim gerçekleştirilmeden önce arazi tesviye edilerek, 90 cm aralıklarla vişne ağacının dibi Ağustos - Eylül aylarında sürülmelidir. Kısmi olarak taban suyu ile su birikmesi durumunda problem oluşturacaksa, 40-50 metre aralıklarla hendekler oluşturulmalıdır. Vişne ağacı fidanları en uygun sonbahar mevsiminde dikilmeli ve dikim sırasında ziraat marketlerden temin edilen süperfosfat ile 100 gr amonyumsülfat bir miktar toprağın eşildiği yere toprak ile karıştırılarak dökülmelidir. Eğim olmayan düz arazilerde dikim, üçgen veya kare şeklinde, ağaçlar arasında 90 cm aralıklarla olmalıdır. Engebeli arazilerde ise baklava dilimi şeklinde uygulanmalıdır.

Vişne ağacı, meyve türleri içerisinde az budama gerektiren bir ağaçtır. Vişne ağacında, 1-2 yıl geçtikten sonra ana dalları oluşturan ve taç kısmının büyümesine engel olan yan dalların kesilmesi ve yan dallara rakip olacak dalların kesilmesi ile kuruyan dalların ağaca zarar vermesini engellemek amacıyla budama yapılmalıdır. Budama işlemi doğru yapılmalıdır. Yanlış yapılacak budama, vişne ağacının meyvesini geç vermesine sebep olacağından, vişne bahçesinin verimini düşürecektir.

Vişne bahçesi gübrelenirken birçok faktör ve etken göz önüne alınmalıdır. Mevsimsel geçişler, toprağın mineral yapısı çok önemlidir. Fazla atılan gübre, ağacın kurumasına neden olacağı gibi, az atılan gübre ise ağacın veriminin düşmesine sebep olmaktadır. Gübreleme işlemi 2 yılda bir yapıldığı takdirde, ağacın gelişimi açısından önemlidir. Gübreleme işlemi yapılırken çiftlik gübresinin yanı sıra organik gübrelerin kullanılması da önemlidir.

Vişneler, hasat olgunluğuna geldikleri dönem aralığında toplanmalıdır. Bu durum, meyvenin normal irilikte, renginde, çeşide özgü tat ve aromasını sağlamasıyla gerçekleşmektedir. Yapılan araştırmalar neticesinde, vişne ağacının meyvesi hasat zamanına doğru iriliklerini toplar ise verim oranı %35-40 artmaktadır. Vişneler genellikle bir defada üretici tarafından hasat edilmekte ve genellikle el sapları ile toplanmaktadır. Meyve toplama esnasında dalın kırılmaması için özen gösterilmelidir. Toplanan ürün, 3-5 kg sepetlere konularak ambalajlanmaktadır.